Neye yaradı ki!
Tek tek yırttığım resimlerin,
Mangalda çatır çatır yaktığm bluzun,
Sana akıttığım tonla göz yaşı
Ne değişti!
Sen,
Hala içimdeyken,
Kokun
Hala burnumda tüterken,
Ben
Hala senken,
Ne oldu ki!
İki resim, bir bluzmu bitirecekti,
Sana olan delice sevdamı.
Hıh!
Olanda açık seçik, belli
Sen denilen – hastalık- içimde
En derinde
İçimi, yavaş yavaş kemirmekte.
Pekiii!
Ne yapıcam şimdi……. biliyormusun
Sökücem seni tez elden
Gerektiği ne kadar ise
O kadar akıtacağım kanımı
Ta ki
Sen çıkana dek
Dökücem damarımda ki kanı
Her damlası,
Senden temizleninceye dek…
Sen, benden söküldüğümde
Ne kokun burnumda tütecek
Ne bu sevdadan bir zere
Kalacak geriye….
Sana söz…
Bu sevdayı sökücem Kendimden
Sonra,
Özgür olucam
Kuşlar gibi.
Bir sabah
Güneş gibi
Başka sevda doğucak yüreğimde….
Ve ben, ben gibi karşılıcam aynada kendimi
Gülerek ağlasam bile…..
