Ansızın,
Unuttum derken aklıma geliyorsun…
Acıtıyorsun,
İçime sızıyor yüreğim,
Eziliyorsun…
Sormadan,
İzinsiz süzülüyor gözyaşlarım,
Ağlatıyorsun.
“Neden geri dönmedin?” diye soruyorum,
Cevap vermiyorsun.
Çirkin,
Ağlamaklı oluyor yüzüm,
Kızıyorsun…
Bu acının yanında,
Nedir kabir azabı?
Vişneli elma tatlısı…
Biraz tatlı,
Geri kalanı acı…
Bile bile,
Sen orada…
Varken…
Ne acı!
Burada,
Ben sensiz….
Nasıl bitersin?
Nasıl gidersin bu yürekten ?
Gel gitlerin…
Ne zaman biter?
Avutuyorum,
İçim acıyor unuttum diye…
Bendeki,
Fakir avuntusu,
Olmayanı var bilmek…
Öylesine,
Gerçek, tokat gibi patlayana kadar mutluluk gemisine binmek…
Her yer,
Sen!
Her kadın,
Her erkek sen…
Herşeyim sen…
Bunu bilip umutsuzca heves etmek beklemek….
FİKRET DEMİR
