Sabah olsun ister insan
Bazen gelmesin der gün.
Ne yaman çelişki ?
Amma…
İçi acı ile doluysa yüreğinin,
Özlem akmışsa içine ağır ağır.
Çökmüşse çökertisi yüreğinin en derin yerine…
Olmasın, istemezsin ne sabah, ne de gün…
Düşünür nasıl biter bir an daha onsuz.
Dersin gelmesin o tan vakti.
Mümkünse uyanmak istemezsin rüyadan…
Sevileni alsa da sabaha karşı Tanrım.
Dokunur düşlerinde sevdiğine insan, sarılır.
Dua eder içinden, doğmasın bir daha ne sabah, ne de gün…
FİKRET DEMİR
