Tırtıl misali yüreğimde örüyorum koza,
Ümitle…
Ta ki sen gelene kadar, hapsettim burada kelebeği,
Sevgini…
Seni seviyorum biliyor muydun ?
Ama ne evrene sığdırabildim hasretini ne kelimeler kafi geldi…
Ah be bilemedin kasıra –üt tarf olmayı bir fakir yüreğe…
Yetmedi sana, ellerde oldu ucuz bir fahişe
Sığdıra bildin mi yüreğine ihaneti?
Mutlu oldun mu şimdilerde bin kucakta yosma halleriyle?
Duydum orada burada sürtüyormuşsun
Ümit ediyormuşsun;
“Acaba?” diyip sana uçmamı bekliyormuşsun…
Bekleme güzel yosmam, bu yürek uçmaz.
Hapis kelebeğim,
Sana olan sevgim
Ama yosmaya da konmaz…
FİKRET DEMİR
